Sam twórca tak mówi o swojej szczecińskiej inspiracji: "Szczecin na wystawie pokazywany jest z dwóch stron: od strony podwórek oraz z perspektywy ulic. Zdjęcia szczecińskich podwórek powstały w latach osiemdziesiątych. Praca nad tym cyklem zbiegła się z okresem moich studiów w Pradze. To właśnie pobyt w Pradze prawdopodobnie uzasadnia mój wybór tej perspektywy widzenia Szczecina. Szarość, brak koloru, ograniczona wręcz klaustrofobiczna przestrzeń szczecińskich oficyn była kontrastem w stosunku do mieniących się przepychem i urokiem uliczek i kościołów Pragi. Ta różnica była zbyt intensywna, aby przejść wobec niej obojętnym. Niestety, różnica między podwórkami a ulicami i fasadami szczecińskich kamienic i budynków nie zmniejszyła się również po prawie 20 latach. Szczecin pojawił się ponownie przed moim obiektywem w 2003 roku. Jest jednym z tematów, które fotografowane są w tzw. "magicznym momencie", czyli po zachodzie słońca. Chłodne, granatowe światło zmierzchu, staje się kurtyną, na tle której miasto zaczyna pokazywać nam swoje kształty i formy w nowy sposób. Magia fotografii tkwi w jej możliwościach uchwycenia chwil ulotnych. W tych chwilach Szczecin bywa magiczny."